نحوه محاسبه ارزش دفتری | فرمول ارزش دفتری چیست؟
ارزش یا بهای خالصی که برای یک دارایی در ترازنامه یک شرکت ثبت می شود را ارزش دفتری گویند. این موضوع زمانی اهمیت پیدا می کند که سرمایه گذاران قصد سرمایه گذاری در این شرکت را داشته باشند. در زمان جذب سرمایه سرمایه گذاران ارزش دفتری شرکت را بررسی می کنند.
نقش ارزش دفتری در جذب سرمایه گذاران
این عبارت در ادبیات مالی واقعا نقش مهمی در کمک به سرمایه گذاران برای ارزیابی شرکت ها دارد. به طور کلی به مجموع دارایی های یک شرکت منهای بدهی های آن اشاره دارد و می تواند به عنوان معیاری برای ارزش خالص دارایی های شرکت در نظر گرفته شود. در اینجا به چند نکته کلیدی در مورد این ارزش اشاره می کنیم:
- معیار ارزیابی: این ارزش به سرمایه گذاران کمک می کند تا درک بهتری از ارزش واقعی و دارایی های یک شرکت داشته باشند. این مقدار می تواند به عنوان نقطه ای برای مقایسه با قیمت سهام شرکت در بازار مورد استفاده قرار گیرد.
- سرمایه گذاری: اگر ارزش دفتری یک شرکت منفی باشد، به این معنی است که بدهی های آن بیشتر از دارایی هایش است. این وضعیت می تواند نشانه ای از ضعف مالی باشد و سرمایه گذاران معمولا از سرمایه گذاری در چنین شرکت هایی پرهیز می کنند.
- تحلیل بنیادی: سرمایه گذاران و تحلیلگران معمولا ارزشدفتری را کنار دیگر معیارها مانند سودآوری، رشد درآمد و مقایسه با ارزش بازار بررسی می کنند. این رویکرد می تواند به آن ها در اتخاذ تصمیمات مالی آگاهانه تر کمک کند.
- اجزای ارزش دفتری: برای محاسبه ارزش دفتری، دارایی ها به دو گروه جاری و غیرجاری تقسیم می شوند و سپس بدهی ها کسر می شوند. این محاسبه می تواند به تحلیلگران دید بهتری از نیروهای مالی شرکت دهد.
سرانجام، ارزش دفتری یک ابزار مفید است، اما باید در کنار سایر معیارها و اطلاعات مالی مورد بررسی قرار گیرد تا تصویر دقیق تری از وضعیت یک شرکت به دست آید.
مفهوم ارزش دفتری در حسابداری
به معنای ارزش خالص یک شرکت است که با کسر بدهی های آن از دارایی ها به دست می آید. به عبارت دیگر، ارزشدفتری از طریق ثبت تمامی ارقام و دارایی های شرکت در دفتر حسابداری محاسبه می شود و این نام به همین دلیل به آن اطلاق شده است.
محاسبه این ارزش شامل ارزیابی کل دارایی ها و سپس کم کردن بدهی ها و هزینه ها می باشد. به عنوان مثال، با کسر بدهی های یک شرکت از ارزش کل دارایی های آن، مجموع حقوق صاحبان سهام به دست می آید. سپس با تقسیم این عدد بر تعداد سهام، می توان ارزش هر سهم را محاسبه کرد. به زبان ساده، ارزشدفتری نشان دهنده بهای خالص دارایی های ثبت شده در ترازنامه شرکت است و در صورت انحلال، این مبلغ بین سهام داران تقسیم خواهد شد. برای محاسبه دقیق ارزش دفتری، استفاده از نرم افزارهای حسابداری شرکتی توصیه می شود.
به طور کلی، ارزش دفتری معادل دارایی های یک شرکت منهای بدهی های آن است. به دنبال آن، اگر بدهی ها و هزینه های شرکت بیشتر از دارایی هایش باشد، نتیجه این محاسبه منفی خواهد بود. در این وضعیت، سرمایه گذاران پتانسیل ممکن است درباره سرمایه گذاری مجدد تفکر کنند. ارزشدفتری منفی نیز با استفاده از همان فرمول و برنامه های حسابداری قابل محاسبه است.
فرمول محاسبه ارزش دفتری
یک دارایی به عنوان تفاوت بین بهای تمام شده آن و استهلاک انباشته آن محاسبه می شود. به طور کلی، فرمول های محاسبه به شرح زیر است:
- ارزش دفتری هر دارایی= بهای تمام شده دارایی – استهلاک انباشته
- ارزش دفتری یک شرکت= دارایی ها – بدهی ها
- ارزش دفتری هر سهم= (حقوق صاحبان سهام – سهام ممتاز) / تعداد سهام عادی
اگر سهام دفتری یک شرکت پایین تر از ارزشدفتری آن خریداری شود، ممکن است نشانه ای از سودآوری آینده باشد. برعکس، خرید سهام بالاتر از ارزش دفتری می تواند به ضرر منجر شود. همچنین، برای محاسبه صحیح، باید از نرم افزارهای مخصوص هر شرکت استفاده کرد. زیرا نیازهای حسابداری شرکت های مختلف متفاوت است.
تفاوت های ارزش دفتری و بهای تمام شده
- محاسبه : هزینه ها را از دارایی ها کسر می کند، در حالی که بهای تمام شده درآمدها را از هزینه های خرید دارایی می کاهد.
- هدف : نشاندهنده مقداری است که به سهام داران در صورت انحلال شرکت پرداخت می شود، در حالی که بهای تمامشده به هزینه های خرید تجهیزات مربوط می شود و هدفش تولید و نگهداری است.
مزایا و معایب
مزایا: محاسبه اش بر اساس میزان استهلاک، دید خوبی نسبت به آینده فراهم می کند و می تواند معیاری برای سرمایه گذاری باشد.
معایب: عدم محاسبه حقوق مالکیت معنوی، در شرکت های خدماتی، سرمایه های انسانی نقش مهمی دارند. اما معمولا در محاسبه ارزش دفتری لحاظ نمی شوند، که منجر به ارزشدفتری پایین برای این شرکت ها می شود.
بنابراین، فهم دقیق در ارزیابی مالی شرکت ها اهمیت دارد و می تواند به تصمیم گیری های سرمایه گذاری کمک کند.
دیدگاهتان را بنویسید