همه چیز درباره فروش امانی

همه چیز درباره فروش امانی

قبل از شروع مبحث مورد نظر باید به طور کلی فروش امانی از طرف مجموعه های تجاری را توضیح دهیم. تعدادی از شرکت ها و موسساتی که تولید کننده هستند برای بالا بردن بازدهی و سود شرکت از این طریق اقدام می کنند. به طوری که علاوه بر ارسال به شهرهای اطراف اقدام به فروش به کشورهای دیگر کرده و خود را در سطح جهانی بالا می برند. این عمل باعث می گردد تا به واسطه موسسات یا افراد مجرب دیگر که مورد قبول شرکت های خریدار هستند کالاها فروخته شود. اینگونه عملکرد را کالای امانی می گویند. در این بین به افراد واسطه فرستنده امانی گفته شده و به شرکت ثانویه که دریافت کننده بوده، حق العمل کار کالای امانی خواهد بود.

در فروش امانی، حق العمل کار با فرد واسطه توافقی را انجام می دهد. بدین صورت که تا زمان به فروش رسیدن کالا، هیچ تعهدی نسبت به حفظ کالا و یا نگهداری در برابر خسارت نداشته باشد. لازم به ذکر است حق مالکیت محصول تا زمان فروش برای واسطه باقی مانده و حق العمل کار هیچگونه مالکیتی نسبت به آن نخواهد داشت. کالایی که به عنوان کالای امانی نزد آمر بوده نباید به هیچ عنوان جزو دارایی ها و موجودی های انبار خود قرار گیرد. این مفاد برای حق العمل کار نیز صدق خواهد کرد. به این صورت که نباید در زمان تهیه گزارشات مالی و ترازنامه ها از کالاهای امانی نام برده شود.

نکته مهم

که در فروش امانی وجود داشته، در استانداردهای موجود حسابداری تا هنگامی که کالا توسط شرکت ثانویه به فروش نرسد درآمد حاصله در این زمینه شناسایی نمی گردد. به طوری که قرارداد مهمی در این بین نوشته خواهد شد که اگر حق العمل نتواند کالا را به سودی که واسطه تعیین کرده برساند وظیفه دارد مابقی ضرر کرد را خود پرداخت نماید. اگر مبلغ نهایی فروش کالای امانی بیشتر از مبلغ تعیین شده بود حق العمل بدون اجازه آمر نخواهد داشت.

مخارج کالاهای امانی

طی فرآیند ارسال کالا برای فروش امانی بین آمر و حق العمل کار هزینه هایی صورت خواهد گرفت که به آن ها هزینه های حق العمل کار میگویند. این هزینه ها به دو دسته ۱. قابل انتقال و ۲. غیر قابل انتقال تقسیم بندی می گردند.

هزینه قابل انتقال

این دسته مربوط به مخارجی است که برای کالای هزینه شده و تا زمانی که از آمر به دست حق العمل کار برسد محاسبه میگردد. بعد از فروش کالای امانی این مخارج به عنوان هزینه تمام شده فروش امانی در نظر گرفته خواهد شد. از جمله هزینه های قابل انتقالی که واسطه می تواند پرداخت کند: بسته بندی کالا، بارگیری، حمل و نقل، بیمه گمرک بوده و از مخارجی که قابل انتقال برای حق العمل کار می باشد: هزینه تخلیه، حقوق گمرکی، هزینه حمل بار تا انبار نهایی می باشد.

هزینه غیر قابل انتقال

بعد از رسیدن کالا به انبار حق العمل کار به مخارج غیر قابل انتقال میرسد که باید سود و زیان مدت دوره انبارداری گزارش گردد. همچنین هزینه های پایانی تنها شامل کالاهای امانی به فروش رفته می شود.

حسابداری کالای امانی در حال حاضر به دو روش صورت می گیرد که آن ها روش بهای تمام شده و روش سیاهه می باشند. بهای تمام شده در واقع سنجش عملکرد هزینه هایی است که برای فروش امانی انجام گرفته است. با این روش آمر می تواند هزینه های خروجی و تمام شده را محاسبه کرده و سهم هر یک از طرفین را به صورت کامل بپردازد.

روش سیاهه در فروش امانی نیز به صورت کلی برای سود و فروش کالای امانی به کار رفته که در اوایل کار به طور تقریبی محاسبه می گردد. در اینجا موجودی کالاها گرفته شده و سود و زیان را از این طریق بررسی می شود که با قیمت تمام شده در اوایل ارسال تفاوت دارد. توجه داشته باشید که تمامی هزینه ها و حسابرسی ها از زمان ارسال و بسته بندی کالای امانی از آمر یا واسطه به حق العمل کار می باشد. بعد از آن نیز تا زمان به فروش رساندن تمامی کالاها توسط حق العمل کار این گزارش ها ادامه یافته تا حسابرسی اموال کامل گردد.

فرایند فروش‌امانی

تا اینجا ذکر شد که در طی فرایند فروش امانی ابتدا لیست کاملی از موجودی کالاها به یک شرکت حقوق (آمر)  ارائه خواهد شد. پس از آنکه فروش توسط حق العمل کار که توسط شرکت حقوقی انتخاب شده حواله فروش و فاکتور نهایی فروش ارائه می گردد. باید این را بدانید که در تمامی این مرحله ریسک فروش کالا متوجه کارخانه اصلی خواهد بود. پس شرکت های واسطه و حق العمل کار نمایندگان شرکت اصلی نیستند زیرا هیچ مسئولیتی در قبال فروش محصولات ندارند.

به همین خاطر در فروش امانی شرکت و کارخانه اصلی برای کنترل موجودی کالاهای خود نزد شرکت های ثانویه، معمولا از تراکنش های انتقال کالای امانی در انبارهای مجازی در سیستم های حسابداری استفاده می کند. این کار باعث می شود تا نظارت کاملی بر روی فروش محصولات خود نزد حق العمل کار داشته باشد. این سیستم حسابداری امکانات زیادی را به شرکت اصلی داده که می توان به موارد زیر اشاره نمود:

• ثبت نمودن تراکنش انبار در زمان حواله و یا بازگشت کالای امانی
• کنترل نمودن موجودی کالاهای فرستاده شده نزد حق العمل کار در انبار مجازی زیر نظر شرکت اصلی
• داشتن مقدار دقیق موجودی ریال نزد حق العمل کار و شرکت اصلی در انبار مجازی

در واقع این نظارت باعث می گردد که در پایان کار و حساب مخارج پایانی به سهولت امکان پذیر باشد. همچنین در این فرد و یا شرکت آمر لیست آنلاین و به روز شده ای را در طی مدت همکاری خود با دو شرکت جمع آوری کرده و به سوددهی می رساند. این سود متوجه هر دو شرکت اصلی و ثانویه بوده که باعث ترویج فروش امانی در بین کارخانجات شده است.

نکاتی که باید در مورد فروش‌امانی بدانید!

تا اینجا ما اطلاعات کاملی را در مورد فروش امانی در اختیار شما قرار داده ایم که در این قسمت بهتر است به نکات مهم این فرایند بپردازیم. نماینده تجاری/ حقوقی که ما به عنوان واسطه و یا آمر می شناسیم کارهای خود با با نام موسساتی و یا تاجر معاملات را انجام می دهد. ولی شرکت ثانویه و حق العمل کار تمامی معاملات و تراکنش ها را به نام خود و به حساب دیگری به انجام می رساند.

همچنین حق العمل کار در زمان وصول مطالبات خود از آمر حق تقدم نسبت به دیگر طلبکاران خواهد داشت. اوایل کار و ارسال محصولات این نکته و مقاد همواره در قرارداد ذکر شده و پرداخت حق العمل کار برتری دارد.

 فروش امانی کالاهایی که از طریق آمر ارسال می گردد جز حساب های موقت بوده و ماهیت آن ها بستانکار می شود. در نتیجه حق العمل فروش و حق التضمین جز هزینه های فروش به حساب می آید.  حساب آمر به ترتیب برای حساب های پرداختی و حساب حق العمل کار به حساب های دریافتی ماهیت می یابند.

در این بین اگر محصولاتی که ارسال شده توسط آمر به وسیله حق العمل کار تا پایان زمان قرارداد و یا سال مالی به فروش نرسند. محصول به فروش نرسیده به حساب آمر منظور میگردد. این محصولات در اختیار حق العمل کار باید به هزینه تمام شده در قیمت بازار، ارزش گذاری گردند. حساب موجودی کالاها نزد حق العمل کار یک حساب دائمی است که جزو موجودی هایی است که آمر در ترازنامه ذکر می کند.

نحوه حسابداری حق العمل کار در فروش امانی

باید این موضوع را توجه داشته باشید که در فروش امانی حق العمل کار در زمان عقد قرارداد برای کار مبلغی را به عنوان حق کمیسیون دریافت میکند. این مبلغ در قبال دریافت و فروش کالای امانی بوده و در ابتدا از آمر یا واسطه دریافت می گردد. در قانون تجارت ایران انجام حق العمل کاری یک کار تجاری به حساب می آید. به همین دلیل برای کسی که این فرایند را به عهده گرفته و محصولات شرکت اصلی را به فروش می رساند به اسم خود یا شخصی دیگر کمیسیون دریافت میکند. توجه داشته باشید که هرچند از کالای امانی برای فروش تحویل حق العمل کار می گردد مالک آنها آمر است. یعنی تا هنگامی که کالا توسط حق العمل کار به فروش نرسد مالکیت کالا مربوط به آمر خواهد بود. پس آمر در پایان دوره مالی که در نظر گرفته شده در ترازنامه کالای امانی را در حساب های خود منظور خواهد کرد.

سخن آخر!

به دلیل نوساناتی که طی سالیان گذشته در قیمت کالاهای موجود در بازار به وجود آمده ممکن است کالاهای خریداری شده قیمت متزلزلی داشته باشند. در این صورت ضرر و زیانی متوجه کسب و کار اصلی خواهد شد. اگر در این بین حق العمل محصولات را به صورت امانی دریافت کرده باشد، در این صورت او متوجه زیان نشده و تنها فروشنده آن ها می باشد. سوددهی و ضرر تنها متوجه شرکت اصلی و آمر خواهد بود. در این مقاله سعی کردیم تا به موضوع فروش امانی و کالای امانی به طور کامل و جامع بپردازیم. همچنین ابهامات شما را به طور کامل رفع نماییم.