استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی (IFRS)
استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی (IFRS)
در دنیای پرشتاب و به هم پیوسته امروز، شفافیت مالی و امکان مقایسه پذیری گزارش های مالی بین شرکت ها، کشورها و قاره ها اهمیتی دوچندان یافته است. در این میان، استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی یا همان IFRS به عنوان زبان مشترک حسابداری نقش کلیدی ایفا می کنند. این مجموعه استانداردها به شرکت های سهامی عام و سایر نهادهای اقتصادی کمک می کند تا اطلاعات مالی خود را به شیوه ای شفاف، قابل اعتماد و قابل مقایسه منتشر کنند. در این مقاله به بررسی چیستی، اهمیت، تفاوت ها و کاربردهای IFRS خواهیم پرداخت.
نگاهی کلی به IFRS
IFRS مخفف عبارت International Financial Reporting Standards است که توسط هیات استانداردهای بین المللی حسابداری (IASB) تدوین می شود. هدف اصلی این استانداردها، ایجاد یک چارچوب حسابداری واحد و قابل فهم برای همهی کشورها و نهادهای اقتصادی جهان است. این چارچوب باعث می شود اطلاعات مالی شرکت ها، صرف نظر از موقعیت جغرافیایی، به شکلی قابل درک و مقایسه در اختیار سرمایه گذاران، تحلیل گران مالی، حسابرسان و نهادهای نظارتی قرار گیرد.
در حال حاضر بیش از ۱۶۷ کشور و نهاد نظارتی از IFRS به طور رسمی استفاده می کنند. کشورهایی مانند اعضای اتحادیه اروپا، کانادا، هند، روسیه، کره جنوبی و آفریقای جنوبی جزء پذیرندگان این استاندارد هستند. این در حالی است که ایالات متحده آمریکا همچنان از سیستم متفاوتی به نام GAAP (اصول پذیرفته شده حسابداری عمومی) استفاده می کند.
درباره اطلاعات مفید درباره انواع استاندارد حسابرسی کلیک کنید.
تفاوت IFRS و GAAP
هر دو سیستم IFRS و GAAP با هدف ارتقای شفافیت و قابلیت اتکا در گزارش های مالی ایجاد شده اند. اما از نظر فلسفه اجرایی، ساختار و نحوهی کاربرد، تفاوت های مهمی با هم دارند.
رویکرد مبتنی بر اصول در مقابل رویکرد مبتنی بر قوانین
IFRS بر مبنای یک رویکرد اصول محور طراحی شده است. به این معنا که خطوط کلی و استانداردهای عمومی را تعیین می کند و به شرکت ها و حسابداران این اختیار را می دهد که با در نظر گرفتن روح استاندارد، تصمیم گیری کنند.
در مقابل، GAAP بیشتر یک سیستم قانون محور است. این رویکرد تمامی جزئیات را با دقت تعیین می کند و انعطاف پذیری کمتری نسبت به IFRS دارد. همین موضوع باعث می شود که IFRS در سطح بین المللی مقبول تر باشد.
زمان شناسایی درآمد
یکی از اختلافات عمده میان این دو سیستم در زمینه زمان شناسایی درآمد است.IFRS به شرکت ها اجازه می دهد که درآمدها را سریع تر شناسایی کنند، در صورتی که GAAP معیارهای سخت گیرانه تری برای این کار دارد. این تفاوت می تواند منجر به تفاوت قابل توجهی در صورت های سود و زیان شرکت ها شود.
نحوه برخورد با سرمایه گذاری ها و هزینه ها
بر اساس استانداردهای IFRS، بسیاری از هزینه ها به ویژه آن هایی که با توسعه و سرمایه گذاری در آینده مرتبط هستند، می توانند به عنوان دارایی شناسایی شوند. اما در GAAP معمولا چنین هزینه هایی باید در همان دوره به عنوان هزینه شناسایی شوند.
چرا IFRS اهمیت دارد؟
در بازارهای مالی جهانی، جایی که سرمایه گذاران به دنبال اطلاعات قابل اعتماد برای تصمیم گیری هستند، وجود یک استاندارد یکپارچه مثل IFRS حیاتی است. این استانداردها باعث می شوند که گزارش های مالی شرکت ها شفاف، دقیق و قابل مقایسه باشند. چند دلیل کلیدی برای اهمیت IFRS عبارتاند از:
- وقتی صورت های مالی طبق اصول واحدی تهیه شوند، تحلیل آن ها برای سرمایه گذاران آسان تر و قابل اعتمادتر می شود.
- شرکت هایی که در چند کشور فعالیت دارند یا در بورس های بین المللی ثبت شده اند، با IFRS می توانند به راحتی صورت های مالی خود را در سطح جهانی ارائه دهند.
- استفاده از یک استاندارد مشترک، فرآیند حسابرسی را ساده تر می کند و نیاز به تنظیم چندگانه صورت های مالی را کاهش می دهد.
چه کشورهایی از IFRS استفاده می کنند؟
IFRS امروزه به استاندارد غالب حسابداری در بسیاری از نقاط جهان تبدیل شده است. کشورهای اتحادیه اروپا، استرالیا، کانادا، ترکیه، هند، روسیه، برزیل، مکزیک، کره جنوبی، آفریقای جنوبی و بسیاری دیگر، استفاده از این استانداردها را الزامی کرده اند.
در مقابل، ایالات متحده همچنان از GAAP پیروی می کند. اگرچه برخی شرکت های آمریکایی که در بازارهای بین المللی فعالیت دارند، ممکن است برای ارائه صورت های مالی مکمل از IFRS نیز استفاده کنند. چین نیز استاندارد حسابداری خاص خود یعنی ASBEs را دارد که با IFRS شباهت هایی دارد اما مستقل است.
آینده IFRS
اگرچه IFRS در بسیاری از کشورها مورد پذیرش قرار گرفته، اما هنوز چالش هایی در مسیر جهانی شدن کامل آن وجود دارد. مهم ترین این چالش ها عدم پذیرش رسمی آن توسط ایالات متحده است. با این حال، برخی کارشناسان بر این باورند که با افزایش وابستگی بازارهای مالی به یکدیگر، احتمال همگرایی بیشتر در آینده وجود دارد.
از طرف دیگر، توسعه و به روزرسانی مداوم IFRS، به ویژه در زمینه هایی چون گزارشگری پایداری، استانداردهای محیط زیستی، اجتماعی و حکمرانی شرکتی (ESG) نیز از فرصت های بزرگ برای گسترش نقش آن در دهه آینده به شمار می رود.
جمع بندی
استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی (IFRS) نقطه عطفی در تاریخ حسابداری جهان به شمار می آیند. این استانداردها با هدف ایجاد شفافیت، یکپارچگی و قابلیت مقایسه در گزارش های مالی طراحی شده اند و به شرکت ها، سرمایه گذاران و نهادهای نظارتی امکان می دهند تا در فضای رقابتی و جهانی امروز، با اطمینان بیشتری فعالیت کنند.
دیدگاهتان را بنویسید