بررسی نرخ صفر مالیات و تفاوت آن با معافیت های مالیاتی

نرخ صفر مالیات چیست؟

مالیات در زبان عامیانه به معنای هزینه هایی است که مردم به دلیل خدمات ارائه شده توسط دولت موظف به پرداخت آن می باشند. در نتیجه دولت از این منابع مالی برای خدمات رسانی شایسته به جامعه هدف بهره می برد. معمولا دولت ها مالیات را بر مصرف، تولید و یا ارائه خدمات وضع می نمایند. از این بین مالیات بر مصرف از سایر شیوه های مالیاتی در بین اقتصاددانان از مقبولیت بیشتری برخوردار می باشد.

برای مثال دولت ها با وضع مالیات های سنگین بر مصرف سیگار سعی می نمایند تا میزان مصرف این محصول را کنترل نمایند. یکی از شیوه های جدید وضع مالیات در ایران که از سال 95 ابداع گردیده است نرخ صفر مالیات می باشد. البته این روش دریافت مالیات کاملا با مبحث مهم معافیت های مالیاتی دارای تفاوت می باشد. این دو مفهوم از نظر تکنیکی شیوه معافیت مالیاتی محسوب می شوند که از نظر سازکار کاملا با یکدیگر متفاوت می باشند.

بررسی قانون های اجرایی برای نرخ صفر مالیات

با کاهش میزان درآمدهای نفتی در سال های گذشته دولت برای جبران کسری بودجه به دریافت مالیات روی آورده‌است. از سال 1394 با تغییرات در میزان درآمدهای دولت اصلاحیه ای برای درآمدهای مالیاتی تصویب و در نهایت به ارگان های مربوطه ابلاغ گردید.

این اصلاحیه برنامه مدونی را شامل می گردید که به واسطه آن از میزان وابستگی دولت به درآمدهای نفتی به شدت کاسته می شد. با وجود اصلاحات قابل اجرا در قانون و ضمانت نامه های اجرایی به تدریج دولت از طریق دریافت مالیات به درآمدهای قابل توجهی دست یافت.

دولت از مشوق های مالیاتی برای افزایش اقبال پرداخت مالیات توسط کاربران خود بهره می برد. نرخ صفر مالیات یکی از کاربردی ترین روش ها در این راستا می باشد. اجرای این شیوه مالیاتی به دولت کمک نمود که بر فعالیت بنگاه های اقتصادی نظارت بیشتری داشته باشد. همچنین مدیریت عملکرد و روش اجرای کار در این مرکز به وسیله دولت ها نیز با دقت بیشتری رصد گردد.

به موجب قانون 132 مالیات های مستقیم اینگونه برآورد گردیده است که مودیان با ارائه اظهارنامه های مالیاتی، اسناد و مدارک حسابداری در زمان تعیین شده از سوی قانون گذار از پرداخت مالیات معاف می شوند. این امر نقش حمایتی مهمی در رشد و شکوفایی فعالیت اقتصادی در داخل کشور خواهد داشت.

نرخ صفر مالیات چیست؟

قانون گذاران در راستای حمایت از تولیدکنندگان و بنگاه های اقتصادی بخش خصوصی قانون نرخ صفر مالیات را تصویب نموده است. در راستای اجرای این قانون به شیوه ای عمل شده است تا تولیدکنندگان در بازه زمانی مشخصی از پرداخت هرگونه مالیاتی معاف گردد. در این قانون با تعیین بازه زمانی مشخص به تولید کننده این امکان داده شده است تا در زمان معین از پرداخت مالیات معاف باشد.

کاهش بار مالیاتی از دوش تولید کنندگان در بازه زمانی آغازین فعالیت آن ها می تواند تا حد زیادی به استمرار فعالیت اقتصادی آن ها کمک نماید. استفاده از این تسهیلات تنها در شرایطی ممکن می باشد که در زمان تعیین‌شده به ارائه اظهارنامه مالیاتی خویش مبادرت نمایند.

تفاوت عمده معافیت های مالیاتی با نقاط صفر مالیات در این می باشد که معافیت سالانه مالیاتی برای مشاغلی مانند تولید کنندگان گندم به طور مستقیم و هر ساله اجرایی می گردد. این در حالی است که نقطه صفر مالیاتی دارای محدوده زمانی مشخصی می باشد و در نتیجه تولیدکنندگان همیشه از این تسهیلات بهره مند نیستند.

مدت زمان اجرای این تسهیلات برای تولیدکنندگان به چه صورتی می باشد؟

شاید برای کاربران این سوال ایجاد شود که عموما مدت زمان اجرای نرخ صفر مالیات برای کارهای مختلف چه میزانی می باشد. عموما نقطه صفر مالیاتی در کارهای مختلف از زمان آغاز فعالیت و با ارائه اظهارنامه مالیاتی توسط این کسب و کارها شروع می شود. در ادامه مدت زمان اجرای این فرایند در کسب وکارهای مختلف با شرایط مختلف تغییر می نماید.

در هتل ها، بیمارستان ها، بنگاه های خدماتی و گردشگری این زمان در حدود پنج سال از تاریخ ثبت مجموعه در نظر گرفته‌شده‌است. وجود این دوره گذار برای صاحبان مشاغل نقطه عطفی مهمی به حساب می آید. در این دوره آن ها می تواند به میزان قابل توجهی از میزان هزینه های وارده بر کسب و کار خود بکاهند.

مزیت نقطه صفر مالیاتی نسبت به معافیت های مالیاتی

دولت برای رصد دقیق فعالیت های جاری در بنگاه های اقتصادی از روش های گوناگونی بهره می برد. بررسی اوراق مالی این شرکت ها در طول سال یکی از روش های اجرایی برای این مهم می باشد. در سال های اخیر وجود معافیت های مالیاتی سبب کاهش درآمد دولت و همچنین عدم دسترسی آن ها به داده های مالی موسسات خصوصی گردید.

در نتیجه برای کاهش مشکلات اینچنینی، دولت از روش های مناسب تری برای بهره مندی بنگاه های اقتصادی از تسهیلات دولتی استفاده نمود. استفاده از روش هایی مانند نقاط صفر مالیاتی یکی از کاربردی ترین روش ها برای این منظور می باشد. وجود این روش امتیازدهی به بخش خصوصی تا حد زیادی سبب افزایش شفافیت بر بازارهای تولید داخلی شده است.

علت اصلی این امر را نیز می توان در این یافت که غالبا تولید کنندگان در شرایط خاصی می توانند از این تسهیلات استفاده نمایند. برای مثال آن ها با ثبت اظهارنامه مالیاتی و تسلیم مدارک مالی خود به ارگان تعیین کننده مالیات می توانند از این تسهیلات استفاده نمایند.

این امر امکان بررسی دقیق دولت نسبت به فعالیت های این مراکز را فراهم می نماید. در کنار آن نیز مراکز خصوصی از تسهیلات تعریف‌شده توسط قانون گذاران بهره می برند. البته بررسی ها نشان می دهد که استفاده از این روش به ایجاد رقابتی سالم بین تولیدگنندگان نیز کمک می نماید.

بررسی مالیاتی شرکت ها در دوره گذار به مودیان مالیاتی امکان رصد دقیق از میزان درآمد مالیاتی حاصل از بخش خصوصی را نیز می دهد. این امر به دولت کمک می نماید تا در برنامه ریزی های کلان خود از این اطلاعات اجرایی بیشترین بهره را ببرد.

مطالب بیشتر در این باره : معافیت مالیاتی 1402 و معافیت سالانه مالیاتی 1403

بنگاه های اقتصادی که می توانند از این تسهیلات بهره ببرند

قانون گذار برای استفاده از این تسهیلات شرایط خاصی را در نظر گرفته‌است. یکی از شرایطی که برای استفاده از نرخ صفر مالیات در نظر گرفته‌شده بررسی تعداد افراد شاغل در بنگاه اقتصادی می باشد. به طور معمول بنگاه هایی می توانند از این تسهیلات استفاده نمایند که به طور مستقیم بتوانند برای چیزی حدود 50 نفر اشتغالی پایدار ایجاد نمایند.

قانون گذار تعیین نموده است که در صورت افزایش میزان جذب نیروی کار در این بنگاه ها به میزان 40 درصد در هر سال فعالیت مرکز اقتصادی می تواند یک سال بیشتر از این تسهیلات بهره ببرد.

البته برای دستیابی به این امکان باید تولیدکننده این امر را با استناد به مدارک ارائه شده به سازمان تامین اجتماعی و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به ارگان های دریافت‌کننده مالیات اثبات نماید. تولید کنندگان و اشخاص حقیقی و حقوقی می توانند با ارائه مدارکی مانند ترازنامه مالی و همچنین حساب سود و زیان شرکت از این تسهیلات مالیاتی بهره ببرند.

یکی دیگر از شروطی که برای استفاده از این تسهیلات برای مودیان مالیاتی در نظر گرفته شده است استفاده از مجوزهای صادر شده توسط ارگان های صادرکننده مجوز می باشد.

بررسی مناطقی که می توانند از این تسهیلات مالیاتی بهره ببرند

برای استفاده از تسهیلات در نظر گرفته شده توسط دولت ها نیاز است تا کاربران برخی شرایط ذکر شده در قانون آن امر را دارا باشند. یکی از شرایطی که در قانون برای بهره مندی از تسهیلات نرخ صفر مالیات در نظر گرفته‌است موقعیت مکانی بنگاه اقتصادی می باشد. این امر در واقع بررسی مکانی می باشد که بنگاه اقتصادی در آن احداث شده‌است.

برای درک بهتر این موضوع می توانیم به مثالی کاربردی در این رابطه اشاره نماییم. به طور معمول بنگاه های اقتصادی که از پایتخت کشور از نظر هوایی دارای فاصله ای 120 کیلومتری می باشند می توانند از تسهیلات قید شده در قانون استفاده نمایند. این امر برای سایر مناطق جغرافیایی دیگر در کشور رعایت فاصله 30 کیلومتری از مراکز استان قرار گرفته‌شده در آن می باشد.

همچنین راه اندازی بنگاه های اقتصادی در مناطقی که از نظر اقتصادی دارای ساختاری ضعیف می باشد مدت زمان طولانی تری معادل 10 سال در نظر گرفته‌شده‌است. البته مدت زمان استفاده از تسهیلات نقطه صفر مالیاتی برای بنگاه های اقتصادی که در شهرک های صنعتی واقع شده‌اند بسیار تفاوت می نماید.

اینگونه مراکز علاوه بر استفاده از بازه زمانی ده ساله برای استفاده از این تسهیلات می توانند از مدت گذار سه ساله ای نیز استفاده نمایند. البته این بازه زمانی برای مناطقی است که فاصله 120 کیلومتری در آن ها لحاظ گردیده و در شهرک های صنعتی ایجاد شده‌اند.

آیا سرمایه گذاران خارجی نیز می توانند از این تسهیلات مالیاتی بهره ببرد؟

در پاسخ به این سوال می توان اینگونه بیان نمود که در صورتی که سرمایه گذاری سرمایه گذاران به تایید سازمان سرمایه گذاری و کمک های فنی ایران انجام شده‌باشد آن ها می توانند به ازای هر 50 درصد سرمایه گذاری داخلی از میزان 10 تا 50 درصدی نرخ صفر مالیات بهره ببرند.

این امر در افزایش اقبال عمومی سرمایه گذاران برای انتقال سرمایه های خود در بخش های صنعتی داخل کشور نقش مهمی را ایفا خواهد نمود. در نهایت وجود تسهیلات تشویقی از این دست به توسعه اقتصادی کشور کمک خواهد کرد. شما میتوانید مقاله مالیات حقوق صفر را نیز در همین رابطه مطالعه نمایید.