شناسایی دارایی مشهود و نامشهود

تعریف دقیقی از دارایی مشهود

بهترین تعریف برای دارایی مشهود این گونه می باشد: دارایی عملیاتی که از نمود عینی برخوردار است. وجود امکان لمس این دارایی، مهم ترین ویژگی متمایز برای تشخیص دارایی مشهود و نامشهود، است. دارایی مشهود را کاملا میتوان با چشم مشاهده کرد. با این تعریف به نظر شما سهام یک شرکت دارایی مشهود محسوب می شود؟ سهام شرکت طبق اصول بالا، نمیتواند یک دارایی مشهود باشد. باید زمین و سایر مستغلات و مبالغ موجود در حساب شرکت را در این دسته قرار داد. موجودی شرکت و کالاهای موجود در انبار هم در این دسته از دارایی ها قرار می گیرند. اطلاعات مالی مربوط به این دارایی، برای انواع حسابداران اهمیت بسیار بالایی دارد.

طبقه بندی دارایی مشهود

سیستم طبقه بندی دارایی مشهود، بر اساس طول عمر و استهلاک پذیری مشخص می شود. دارایی استهلاک پذیر و بدون استهلاک دو دسته اول دارایی مشهود است. طول عمر زیاد یا کم دارایی نیز دو دسته بعدی را تشکیل می دهد.

نمونه رایجی از دارایی استهلاک ناپذیر، زمین است. معمولا ارزش واقعی این دارایی دچار تغییری نمی شود. به مرور زمان بر ارزش اصلی زمین افزوده خواهد شد. به همین دلیل این دارایی را در دسته استهلاک ناپذیر قرار می دهند.

 دارایی مشهود و نامشهود، دارای مصادیق مشخصی هستند. بر همین اساس باید برای دارایی استهلاک پذیر، نمونه انواع کالاها را مثال زد. موجودی انبار را میتوان در دسته استهلاک پذیر قرار داد. به طور کلی دارایی های دارای ماهیت فیزیکی، در دسته استهلاک پذیر قرار می گیرند. هر نوع دارایی مشهود با ماهیت فیزیکی را باید از این نوع دانست. تنها یک استثنا در این مورد وجود دارد. زمین، دارای خاصیت استهلاک پذیری نیست.

دارایی با طول عمر بالا، میتواند مسکن باشد. این دارایی ثبات بسیار زیادی در بازه زمانی طولانی دارد. همچنین پول نقد موجود در شرکت، میتواند دارایی با طول عمر پایین باشد.

تعریف دقیق دارایی نامشهود

برند تجاری، نشان اعتبار شرکت و پروانه شرکت و کارگاه میتواند نوعی دارایی نامشهود باشد. بر اساس این مثال ها میتوان دارایی نامشهود را این گونه تعریف کرد:

هر نوع دارایی غیر فیزیکی که نوعی امتیاز برای شرکت یا مجتمع تجاری محسوب شود. بر همین اساس، میتوان سهام را نوعی دارایی نامشهود دانست. ارز دیجیتال، در دسته بندی کلی نامشهود قرار می گیرد. بیشتر دارایی غیر فیزیکی شرکت در این حالت باید در این دسته بندی باشد.

طبقه بندی دارایی نامشهود

نکته ای معمولا در طبقه بندی دارایی مشهود و نامشهود مورد غفلت واقع می شود. در برخی مواقع نباید دارایی نامشهود را کاملا غیر قابل استهلاک دانست. به مرور زمان ممکن است مشکلاتی برای این دارایی ها ایجاد شود. برای مثال برند تجاری در صورت بهره وری نادرست، مستهلک می شود. ممکن است پروانه کسب و کار نیز بر اثر اشتباهی لغو شود. به نوعی دارایی نامشهود را هم میتوان دارای دسته بندی مستهلک و غیر مستهلک دانست. تبادلات تجاری، به نوعی شامل انواع دارایی نامشهود نیز می شود. مهم ترین مشکل در این دارایی، نبود امکان محاسبه دقیق مقادیر است.

مهم ترین تفاوت های اساسی دارایی مشهود و نامشهود

روش انجام شدن محاسبه دارایی مشهود یا نامشهود، تفاوت اول می باشد. این تفاوت بسیار بنیانی است. به همین دلیل هیچ گونه وجه اشتراکی بین این دو دارایی باقی نمی گذارد.

تفاوت بعدی در مورد نحوه ایجاد دو دارایی است. دارایی نامشهود به مرور زمان ایجاد خواهد شد. در بازه زمانی مشخصی، معمولا این دارایی به دست می آید. دارایی مشهود، میتواند به صورت ناگهانی ایجاد شود. دارایی نامشهود به مرور ایجاد شده و گسترش پیدا خواهد کرد. ارز دیجیتال دقیقا به مرور زمان ارزش یافته و میزان آن افزایش پیدا می کند. همین مشخصه میتواند به خوبی تفاوت بنیادین دارایی مشهود و نامشهود را نشان دهد.

با این وجود، اساسی ترین تفاوت دارایی مشهود و نامشهود، قابلیت دیدن یا لمس کردن دارایی است. این ویژگی تعیین کننده سیاست کلی در مورد نوع دارایی می باشد.

نرم افزار مربوط به دارایی مشهود یا نامشهود

نرم افزار معمولی در مورد دارایی مشهود و نامشهود، 4 حالت دارد. نرم افزار مکمل سخت افزار، نوعی دارایی مشهود محسوب خواهد شد. نرم افزارهایی که مکمل سخت افزاری نباشند، در دسته نامشهود قرار می گیرند. وجود ویژگی های خاص دیگری در نرم افزار سخت افزاری یا غیر سخت افزاری، دو حالت دیگر را ایجاد می کند.

استاندارد دارایی مشهود

استاندارد 11 مربوط به دارایی مشهود خواهد بود. این دارایی در دسته ثابت قرار خواهد داشت. دارایی مورد اشاره از عمر بسیار طولانی تری برخوردار می باشند. همین دارایی ها در نهایت باید مورد استفاده شرکت ها و سازمان ها قرار بگیرند. دارایی های ثابت به قصد سرمایه گذاری یا فروش مجدد مورد استفاده قرار نخواهند گرفت. این دارایی ها برای مقاصد مالی یا تولید و عرضه باید مورد استفاده قرار گیرند. حسن اعتبار و شهرت بسیار زیادی برای این شرکت ها میتوان در نظر گرفت. طی عملیات روزانه، دارایی مشهود با استانداردهای مشخص مورد استفاده قرار می گیرد. دارایی ثابت و مشهود به منظور سرمایه گذاری استفاده نمی شود. به نوعی میتوان این مورد را از ویژگی های دارایی مشهود دانست.

دارایی مشهود و نامشهود، طبق استانداردهای مشخص باید تعیین شوند. استاندارد ثابت 11 را باید بهترین راهنما برای نوع مشهود دانست. استاندارد مورد اشاره، از انواع استاندارد اختصاصی حسابداری است. این استاندارد دقیق حسابداری را باید مربوط به بند 71 دانست.

ویژگی های محاسبه استهلاک و حسابداری دارایی ثابت دقیق

یک محاسبه استهلاک باید برای دقیق بودن این گونه باشد:

محاسبه اصولی باید دقیق و کاملا حساب شده باشد. اولین فاکتور لازم برای این محاسبه، همین مورد است.

دومین نکته مهم، پلاک گذاری و تراز دارایی ها به صورت دقیق است. در صورت انجام این مرحله با دقت لازم، دارایی ثابت دقیق محاسبه می شود.

نکته سوم در مورد محاسبه دارایی مشهود و نامشهود، انجام فرایند تحصیل و تبدیل و جا به جایی انبار است.

ردیابی تحویل گیرندگان دارایی قدم چهارم برای این محاسبات پیچیده می باشد.

ایجاد یک تطابق پایدار با اصول و قوانین، قدم نهایی در انجام محاسبات ثابت است.

نکاتی در مورد فروش دارایی ثابت مشهود

فروش دارایی مشهود و نامشهود به صورت ثابت، قوانین خاص خود را دارا است.

سود و زیان ناشی از برکناری یا واگذاری، در زمان حذف یا سود باید محاسبه گردد.

سود و زیان ناشی از حذف، معادل تفاوت عایدی تعیین می گردد.

محاسبه تعیین ارزش دفتری تا تاریخ واگذاری یا کناره گیری باید انجام شود.

در صورت کناره گذاری دارایی بسته به مبلغ عواید، سود و زیان محاسبه می شود. البته قبل از این محاسبه، میزان استهلاک انباشته باید کسر شود. این میزان با ارزش دفتری قید شده متفاوت است.

نحوه محاسبه بهای تمام شده دارایی ثابت مشهود

فرمول مشخصی برای محاسبه بهای تمام شده دارایی مشهود و نامشهود مورد استفاده قرار می گیرد. این فرمول به صورت زیر خواهد بود:

قیمت خرید + عوارض گمرکی + مالیات های غیر قابل استرداد

از این فرمول برای محاسبه نهایی، بهره می گیرند. در واقع بعد از کسر تخفیفات، قیمت نهایی را تعیین می کنند. این تخفیفات بر روی هر نوع مخارج معمول جهت بهره وری از دارایی مشهود و نامشهود، اعمال خواهد شد.

قبل از محاسبه مقادیر بالا، معمولا یک برآورد اولیه از محاسبات انجام می شود. دوره تعهد در این محاسبات باید تا آخر به اتمام برسد. پس از اتمام تعهد، محاسبات شما نیز به نتیجه خواهد رسید.

موارد افزاینده دارایی مشهود

دارایی مشهود و نامشهود به یک طریقه ثابت افزایش پیدا نمی کنند. معمولا نمونه مشهود از طریق موارد زیر افزایش پیدا می کند.

• هزینه حقوق و مزایای کارکنان
• مخارج حمل و نقل و آماده سازی برای نصب
• مخارج مربوط به مونتاژ
• مخارج مربوط به تولید آزمایشی دارایی
• حقوق مربوط به مدیران و سایر ارقام سربار

این موارد به صورت مستقیم و غیر مستقیم سبب افزایش دارایی مشهود خواهند شد.

دارایی های ثابت مشهود مربوط به ترازنامه

این گزارش مالی را باید از مهم ترین گزارش های رایج مربوط به دارایی مشهود و غیر مشهود بدانیم.

کل دارایی ها را به دو دسته رایج جاری و غیر جاری تقسیم بندی می کنند. دارایی جاری مربوط به موجودی نقدی و سرمایه گذاری می باشد. حساب های بلند مدت و اسناد دریافتنی تجاری از دیگر دسته های مشهود و غیر مشهود هستند. پیش پرداخت ها را نیز باید در گروه مبالغ جاری به حساب آورد.

دارایی غیر جاری بر همین اساس شامل دارایی ثابت مشهود و مبالغ غیر مشهود خواهد شد. سرمایه گذاری های بلند مدت را باید در این طبقه بندی قرار داد. لذا میتوان هر نوع دارایی بلند مدت با طول عمر زیاد را در این گروه دید.

سند حسابداری دارایی ثابت نیز شامل مواردی از قبیل می باشد. مبالغ دارایی مثبت در این حساب ها، شامل هزینه های رایج و سود خالص است. به صورت نقد و اقساطی نیز میتوان مبالغ مورد تعهد در این سند را پرداخت کرد.

سندهای حسابداری رایج به صورت خودکار توسط نرم افزارهای مخصوص محاسبه می شوند. در این صورت میزان دقیق دارایی ثابت به دست خواهد آمد. ما بهترین کارشناسان را در سایت خود دارا هستیم. در زمینه دارایی مشهود و غیر مشهود، میتوانید سوالات مهم خود را از کارشناسان حسابداری ما بپرسید.